ماجرای توهین روزنامه یالثارات به برنامه خندوانه رامبد جوان + عکس

متن توهین جدید یالثارات به رامبد جوان

رامبد جوان خواجه حرم سرا !؟ , توهین یالثارات به رامبد جوان بعنوان خواجه حرم سرا , رامبد جوان خواجه حرم سرا یالثارات , ماجرای خواجه حرم سرا و رامبد جوان , ماجرای توهین یالثارات به مجری خندوانه رامبد , توهین عجیب یالثارات به رامبد جوان , توهین روزنامه یالثارات به برنامه خندوانه رامبد جوان , واکنش رامبد جوان به توهین مجدد «یالثارات» , این بار یالثارات به رامبد جوان توهین کرد ,

آخرین نسخه از نشریه یالثارات , توهین به خندوانه , توهین به رامبد جوان , توهین جدید یالثارات , توهین یالثارات , توهین یالثارات به جناب خان , توهین یالثارات به خندوانه , توهین یالثارات به رامبد جوان , خبر توهین روزنامه یالثارات به برنامه خندوانه , رامبد جوان , عکس توهین یالثارات به رامبد جوان , ماجرای توهین یالثارات به رامبد جوان , ماجرای نشریه یالثارات و برنامه خندوانه چی بوده؟ , متن توهین یالثارات به برنامه خندوانه , نشریه یالثارات

نشریه یالثارات با توهین به برنامه خندوانه رامبد جوان را خواجه حرم سرا نامید + عکس

توهین نشریه یالثارات به رامبد جوان

صندوقچه : روزنامه و نشریه یالثارات در جدیدترین نسخه خود با توهین به برنامه خندوانه و جناب خان رامبد جوان را همانند خواجه حرم سرا های درباریان نام گذاری کرد که در ادامه عکس و جزئیات آن را مشاهده می کنید.

توهین هفته نامه و روزنامه یالثارات به برنامه خندوانه رامبد جوان و جناب خان که بعد از توهین یالثارات به هنرمندان و بازیگران این بار به برنامه تلویزیونی خندوانه توهین کرده است.

یالثارات درباره ی برنامه ی خندوانه نوشت: ترویج موسیقی و تشویق مردم به شادیِ پوچ و کاذب،

بواسطه صرف وقت برای تماشای افرادی که تحت عنوان کمدین بازی گری می کنند، روندهایی است که رسانه ملی تنها از آنها برای جلب مخاطب استفاده می کند.

البته در این میان شخصیت های عروسکی مثل جناب خان نیز زیرکانه مشغول بازخوانیِ ترانه های آن سوی آبی در وصف نوامیس مردم هستند

و مجری برنامه نیز به سبک خواجه های حرم سرا در بین زنان مدعو، قهقه زنان با خوش وبش و بی حیایی، رفتارِ غیر شرعی را نهادینه می کند.

هفته نامه ی یالثارات در شماره ی اخیر خود در متنی با تیتر «از مجری گری به سبک خواجه های حرم سرا تا ترویج موسیقیِ حرام»، خواستار سخت گیری بیشتر شورای نظارت بر صدا و سیما شد.

متن کامل متن یالثارات در پی می آید:

آیت الله سیداحمد خاتمی روز سه شنبه ۱۳اردیبهشت ماه سال جاری با اشاره به عادی شدن بدحجابی در جامعه

به حوزه صدا و سیما ورود و تاکید کرده بود: «رسانه ملی به عنوان یک دانشگاه بزرگ،

می تواند به مجری و بازیگر بگویند که این سیمای جمهوری است و پوشش خود را درست کنید.»

امام جمعه موقت تهران وارد مصادیق جزئی تری از عملکرد غلط و وارونه رسانه ملی نیز شده و با اشاره صریح به برنامه «خندوانه»

گفته بود: «چند خانم در برنامه خندوانه قهقه می خندیدند تا مردها را بخندانند،

به چه قیمتی می خواهیم شادی باشد؟ به قیمت شکستن حریم ها؛ خنداندن مردم کار پسندیده ای است، اما نه با شکستن حریم ها.»

اما رامبد جوان، سازنده و مجریِ برنامه خندوانه بعد از چند روز سکوت با انتشار یک ویدئو که با تلفن همراه از خود تهیه کرده بود خیلی ساده اذعان کرد

که نیازی به پاسخ او نیست و اساسا اگر نیاز به ارائه پاسخ باشد، این مسئولین رسانه ملی هستند که باید به آن بپردازند.

رامبد جوان در توجیه این موضع تاکید داشت که او تحت قوانین جمهوری اسلامی و نظارت مسئولین برنامه می سازد.!

یالثارات در آن مقطع طی گزارشی تحلیلی به این نتیجه رسید که «کسی در رسانه ملّی، جواب پَس نمی دهد»

اما واقعا این سازمان عریض وطویل به کجا پاسخگوست؟ رؤسای آن یکی بعد از دیگری صندلی و میز ریاست را به هم تحویل می دهند،

اما رسانه ملی همچنان بر همان ریل قبلی حرکت می کند.

ظاهرا شورای نظارت بر صدا و سیما بر اساس اصل ۱۷۵قانون اساسی موظف به

رسیدگی به عملکرد سازمان صدا و سیما و حساب پس کشیدن از رئیس آن است.

این شورا متشکل از ۶رجل اجرایی، قضایی و تقنینی است که در کنار مشغله های زیاد؛ باید بر کار سازمان عریض و طویل صداوسیما هم نظارت کنند!

اگرچه هنوز تعریفِ دقیق نظارت این شورا برای ما مشخص نیست؛ چه اهداف و سیاست هایی دارد؟

اختیارات و سیاستگذاری های اعضایش تا کجاست؟

نه گزارشی از عملکرد این شورا در اختیار مردم قرار می گیرد و نه مشخص است که این ساختار در مقابل تُرک تازی های رایج در رسانه ملّی چه کاره است؟

در حال حاضر حجت الاسلام اِژه ای به جای حجت الاسلام رئیسی در سمت ریاست این شورا انجام وظیفه می کند

که هر دو نماینده قوه قضائیه در جایگاه معاون اولی و دادستان نیز خدمت کرده و می کنند.

علی القاعده آنچه ظاهراً معلوم است، سازوکار عملکرد شورای نظارت بر صدا و سیما،

آنطور نیست که قادر به جلوگیری از روند فاسد جاری در رسانه ملّی باشد.

با این وصف درحالی طی سالهای آزگارِ گذشته تنها مأمن شکایت حزب الله از عملکرد صدا و سیما، همین شورا بوده

حالا امروز این تردید و سوال وجود دارد که نکند شاکیان سوراخ دعا را گم کرده باشند.

فضای رها شده رادیو و فضاحت های جاری در آن به کنار، اما حداقل تا کنون بارها به الگو سازی فاسد در رسانه ملّی و در قالب برنامه های جذاب هشدار داده ایم.

شوخی با زنان نا محرم خندوانه و دورهمی در حالی با گذشت حدود ۲سال از اجرای اولین دور از ساخت و پخش چنین برنامه هایی ادامه دارد

که سازندگان آنها همواره از اهرمهایی با ظاهر دینی و فعالیت های شبه دینی – مدنی برای مشروعیت زایی در این برنامه ها تلاش کرده اند.

چنین روندی با حضور عجیب و پر رنگ زنان محجبه چادری در حالی که با تن دادن به برنامه سخیفِ خندوانه مشغول دست زدن و هم نوایی با ترانه ها می شوند، آغاز شد.

این وضعیت با دعوت از برخی روحانیون و تلاش برای گره زدن فلسفه پوچ برنامه به احادیث و روایات و جعل واژه شادیِ دینی ادامه پیدا کرد.

این روند چنان شیب تندی به خود گرفت که مهران مدیری در برنامه دورهمی

حداقل دو بار اقدام به نمایش افرادی کرد که با لباس روحانیت نه به عنوان میهمان، بلکه به عنوان تماشاچی مشغول تماشای محتوای سخیف این برنامه در محل اجرای آن بودند.

خَلطِ محتوای بد با خوب در قالب اقدامات بشر دوستانه، مثل جمع آوری کمک برای آزادی زندانیان و خیریه ها و…

از جمله دیگر ترفندهای مشروعیت زایی است که محتوای فاسد در لابلای آنها زَرورق پیچی و مخفی می شوند.

ترویج موسیقی و تشویق مردم به شادیِ پوچ و کاذب، بواسطه صرف وقت برای تماشای افرادی که تحت عنوان کمدین بازی گری می کنند،

روندهایی است که رسانه ملی تنها از آنها برای جلب مخاطب استفاده می کند.

البته در این میان شخصیت های عروسکی مثل جناب خان نیز زیرکانه مشغول

بازخوانیِ ترانه های آن سوی آبی در وصف نوامیس مردم هستند و مجری برنامه نیز به

سبک خواجه های حرم سرا در بین زنان مدعو، قهقه زنان با خوش وبش و بی حیایی، رفتارِ غیر شرعی را نهادینه می کند.

این در حالی است که یکی از کج تاب ترین برنامه های ساخته شده در طول ۳۷سال بعد از انقلاب،

نیز تحت عنوان «شب کوک»، اولین تجربه خط شکنی در ترویج موسیقی را پشت سر گذاشت

و دور جدید آن نیز در سایه تساهل حاکم بر رسانه ملی و فقدان اهرم های بازدارنده در راه است.

با این وصف به نظر می رسد قوه قضائیه باید علاوه بر جرائم رایج در سانه های مکتوب و مجازی،

بر اساس وعده دادستان تهران به وضع وخیم جاری در رسانه ملّی نیز رسیدگی کند.

اهمیت ورود قوه قضائیه به پرونده صدا و سیما از این منظر اهمیت دارد که مخاطبان در خطر انحراف آن نه اقشارِ ماهواره بین،

بلکه مردم بینوایی هستند که با اعتماد به عملکرد نهادهای برآمده از نظام مثلا اسلامی،

با خیال راحت ذهن عائله خود را به برنامه های شبهه ناک صدا و سیما می سپارند تا سبک زندگی آنان با اباطیل تزئین شده، دچار التقاط شود.

هشدار جدی به قوه قضائیه درباره عملکرد صدا و سیما از این منظر اهمیت مضاعف دارد

که نا اهلان مرتزق از بیت المال در این سازمان مشغول تولید برنامه هایی هستند که برآیند آن روند نرم تبدیل معروف به منکر است.