انواع میگو ها و اسم های آن ها

میگوها در دریا زندگی می کنند و به خاطر پوسته‌شان جزو سخت پوستان محسوب می‌شوند. برخی از گونه‌های میگو در آب شیرین یافت می‌شوند. در ایران نیز میگوهای خوراکی تازه و اصل جنوب در دریای عمان و خلیج فارس یافت می‌شوند و در بوشهر، هرمزگان، جاسک و…. قابل صید هستند. در ادامه شما را با انواع میگوهای خوراکی آشنا می‌کنیم تا بتوانید میگوی مناسب ذائقه خود را بیابید.

میگو سنگی

میگوی سنگی بومی آب‌های عمیق و گرم اقیانوس اطلس بوده که به خاطر پوسته سخت خود به این نام معروف است. این میگوها تا ۷/۵ سانتی‌متر طول دارند. در حال حاضر، بیش‌تر میگوهای سنگی پوست کنده و به صورت میگو ریز ورقه‌ای فروخته می‌شوند. اگر میگوها دارای پوست سخت باشند؛ مناسب کباب کردن هستند. زیرا مزه گوشتی، کره ای می‌دهند.

میگو صورتی

میگوی صورتی بومی آب های خلیج چساپیک و سراسر خلیج مکزیک و خلیج فارس است. این محصول، میگوی صورتی خلیج فارس نیز نامیده می‌شود که بزرگ و گوشتی است و تا ۲۸ سانتی‌متر طول دارد. این میگو در تمام طول سال قابل برداشت است. طعم آن شیرین و آبدار با بافت فنری بوده که می‌توان آن‌ را آب پز، کبابی، سرخ کرده یا بخارپز یا به صورت میگو سوخاری و میگو پفکی مصرف کرد. میگو صورتی یکی از گونه‌های میگوی تازه و اصل جنوب است.

میگو ببری

این گونه از میگوی آب شور، بومی آسیای جنوب شرقی، به ویژه جنوب ویتنام بوده که نام آن از خطوط راه راه قرمز و سیاه بدنش نشات گرفته است. میگوهای ببری تا ۳۳ سانتی‌متر رشد می‌کنند و از بزرگ‌ترین میگوهای خوراکی هستند. میگوهایی که پوست گرفته می‌شوند؛ هنگام پخت نارنجی رنگ شده و میگوهای پرورشی طعم بسیار ملایم تری نسبت به میگوهای صید شده با طعم شور، دارند. گران‌ترین، مشهورترین و بهترین میگو تازه و اصل جنوب در آب‌های خلیج فارس، میگو ببری است و در بخش‌هایی از خوزستان، بوشهر و کمی در هرمزگان وجود دارد.

میگوی سفید چینی

این میگوهای متوسط ۱۸ سانتی‌متری از چین و از آب سرد و عمدتا در دریای زرد و دریای چین شرقی صید می‌شوند. در نتیجه بافت و طعم این میگوهای سفید که دارای بافت ظریف و طعم ملایمی هستند؛ تا حدودی آبکی است. این نوع میگو ریز به دلیل لطافت در حدود دو دقیقه در روغن داغ پخته می‌شوند.

میگو قهوه ای

این میگوهای پوسته قهوه‌ای، بومی آب‌های سرد اقیانوس اطلس در جنوب ماساچوست تا شبه جزیره یوکاتان هستند. این میگو نسبت به اکثر انواع محصولات دریایی، عطر و طعم بیش‌تری دارند.

میگو سفید

میگوی سفید، بومی آب‌های اقیانوس اطلس از نیویورک تا جنوب فلوریدا و همچنین خلیج مکزیک است. این میگو تا ۲۰ سانتی‌متر رشد می‌کند و با طعم ملایم و شیرین آن، برای پخت و پز و خوردن کاملا مناسب است. این میگو به آسانی مزه سس‌ها، ادویه و چاشنی را جذب می‌کند و مناسب گریل و سرخ کردن است. میگو سفید یکی از انواع میگو تازه و اصل جنوب از لحاظ مرغوبیت است و در هرمزگان، جاسک و بوشهر یافت می‌شود.

میگو خالدار

این نوع میگو، بومی اقیانوس آرام از آلاسکا تا سن دیگو و کالیفرنیا است. میگوی مدل خالدار، تا ۱۳ سانتی‌متر رشد می‌‌کند و طعم بسیار شیرین و کره ای دارد. میگو خالدار نیز به آسانی طبخ می‌شود و می توان آن را به صورت میگو سوخاری و میگو پفکی یا حتی سرخ و در فر، کباب کرد.

میگوی موزی یا میگو سره

این گونه آسیایی میگو، بومی آب‌های شیرین تایلند، اندونزی و شمال استرالیا است که در استرالیا طرفداران زیادی دارد. میگو سره تا ۱۸ سانتی‌متر رشد می‌کند و در ایران با نام میگو سره شناخته شده است. این مدل میگو طعمی شیرین و بافتی گوشتی دارد و مناسب کباب کردن یا پخت همبرگر میگو است. میگو سره از گونه ببری بوشهر کم طرفدارتر است و قیمت پایین‌تری نیز دارد که صید اغلب صیادان میگو هرمزگانی محسوب می‌شود.

میگو آبی

این گونه میگو آب شور بومی هاوایی، برزیل، مکزیک و کارائیب است که پوسته‌ای خاکستری مایل به آبی دارد. اندازه آن تا ۱۸ سانتی‌متر بوده و طعمی ملایم و کمی شور با بافتی لطیف و نرم دارد.

سخن پایانی

میگو از آن دسته موجوداتی است که در دستور غذایی خوراکی‌های مختلف یافت می‌شود و خواص زیادی با طعم بسیار لذیذ دارد. مدت ها است که میگو، غذای دریایی مورد علاقه مردم در سراسر جهان محسوب می‌شود که میگو تازه‌ و اصل جنوب نیز بسیار پرطرفدار است.